De terugreis

Vandaag reizen we terug naar Nederland, een gek idee naar meer dan 4 maanden weg te zijn geweest. Maar ondertussen verlangen we ook naar huis. Naar ons eigen huisje, onze gezellige buurt, mijn eigen wc en douche, ons eigen heerlijke bed, maar vooral ook naar onze familie en vrienden. Helaas viel Cuba voor ons een beetje tegen, maar dit kan ook komen door de vele indrukken die al hebben opgedaan in Zuid Afrika en Zuid Amerika. We hebben zo ontzettend veel gezien, gedaan en beleefd met elkaar. De wereld is prachtig in ieder geval en we zijn dankbaar dat we dit hebben mogen doen. Gelukkig zijn we ook nog heel blij met elkaar en was het een ervaring om nooit meer te vergeten.

De tassen zijn gepakt, we nemen nog een ontbijtje wat best prima is en rijden dan naar Havana. Godzijdank zijn onze banden verder heel gebleven. We moeten even zoeken naar de inleverlocatie en als we die dan gevonden hebben, vragen zij verbaasd waarom we de auto niet op de airport inleveren..ja duhhh, niet aan gedacht of we moesten heel veel extra kosten betalen. Maar dit doen we alsnog tegen een kleine toeslag. Beter! Na 6 rondjes te hebben gereden op de airport vinden we de inleverlocatie. Dit gaat super soepel en kunnen dus snel naar de incheckbalie. Daar valt onze bek open want er staat een rij van 40 meter, 300 man, bijna het hele vliegtuig dus en het gaat traag, traag, trager dan een slome slak. Blijkbaar gaat er iets niet goed bij het vervoeren van de bagage want de hele band ligt vol. We hebben nog 3 uur dus tijd genoeg zou je zeggen. We besteden de wachttijd nuttig en we halen nog wat souvenirs, ik haal een broodje en we kletsen wat met onze Duitse medepassagiers, jaja, we vliegen tenslotte met Air Berlin, super toll!
2 uur later kunnen we inchecken en door de douane. Daar staat ook nog een flinke rij en inmiddels hebben we al een vertraging van 3 kwartier opgebouwd. Als we eenmaal in het vliegtuig zitten, moeten we ook nog een kwartier taxieen want het is druk. Al met al een uur vertraging, we beginnen 'm te knijpen want onze trein vertrekt om 9.05 uur. En we zouden om 7.10u landen. We hebben verschrikkelijke rotplekken vlakbij de wc's dus vragen om een andere stoel. De bitchy duitsers laten ons toeslag betalen terwijl we al extra betaald hadden voor onze stoelen, maar ja, beter dan een stinkerige vlucht, waar de mensen bijna op je schoot gaan zitten als ze staan te wachten voor de toilet. De vlucht is verder prima, het eten ook. Jorrit zit weer volop te smikkelen. Als we geland zijn rennen we naar de bagageband, leider moeten we daar ook 1,5 uur wachten op onze bagage, dus al met al missen we onze trein en moeten we nieuwe tickets a 100 euro boeken. Scheisse! De treinrit is prima en als we aankomen in Nederland is het koud maar ook wel weer vertrouwd. We komen thuis en het huis is prachtig versierd, opgeruimd en er staan allemaal lekkere dingen voor ons klaar, brood, eieren, melk, een zelfgebakken taart, wijn, stroopwafels en drop, mega mega super lief van Pien, Gerrie en Yumi. Wat boffen we met zulke vrienden en familie. Blij om weer heelhuids thuis te zijn, pakken we onze backpacks uit en genieten we van al het lekkers wat voor ons klaar ligt.

Nawoord Jorrit:
Rijkdom. We zijn een stuk rijker geworden van deze prachtige reis. Niet in onze portemonnee maar des te meer in ons leven. Zo veel schitterende ervaringen, verhalen en herinneringen. Nu kunnen we alles terug lezen en zien en als we dan terug gaan in onze herinnering zijn we zo weer bij de leeuwen, of de vulkaan, de miljoenen sterren, de lieve mensen, de tegenslagen en de verassingen. Het was meer dan bijzonder, en wij zijn dankbaar voor alles wat we hebben mogen meemaken.