Buenos Aires - Mendoza

14, 15, 16 en 17 september

We mogen laat uitchecken van onze hosts, dus op ons gemak nog wat aanvullingen gemaakt op ons reisprogramma voor Patagonie/Chili, tassen ingepakt en daarna onze fietsen opgehaald. We fietsen naar La Boca, wat we nog een keer beter willen zien. De bike rental verhuurders adviseren ons om de fietsen niet in de wijk La Boca te stallen i.v.m. criminaliteit maar in een drukkere winkelstraat verderop. We slenteren wat door le Caminata wat eruit ziet als een dorpje uit een oude western film. De huizen hebben verschillende kleuren, dit omdat er vroeger gratis verf afgehaald kon worden in de haven en dit vaak laatste restjes waren, zodoende zaten er ‘laatste restjes verf’ op de huizen. Wel een grappig gezicht. We lunchen in een echt Argentijns cafeetje een Argentijnse steak met op de achtergrond Argentijnse live muziek en een tangodansend paar. We wandelen langs de oude haven en het La Boca stadion en fietsen weer terug naar onze wijk. We bestellen een uber en rijden naar het Retiro busstation waar onze nacht bus vertrekt naar Mendoza, een busrit van ongeveer 15 uur. We hebben de beste stoelen, die bijna geheel plat kunnen. De bus is niet meer de nieuwste, dus heeft ook niet de nieuwste snufjes als wifi aanboord of oplaad punten voor je telefoon, maar er was wel bingo! Wij dachten dat als we 1 straat vol hadden we bingo hadden. Dat bleek dus niet zo te zijn, en de bingo ging weer verder in het spaans. Dat was ook aanpoten. Ik had het woordenboek in de hand en Jin de bingokaarten, we waren gebrand om te winnen maar het mocht niet zo zijn. De hoofdprijs (een flesje wijn) ging aan ons voorbij. Daarna werd er een film voor ons gedraaid, wij hadden de beste plaatsen, en het was ook nog in het engels, Batman vs Superman. Daarna hebben wij redelijk geslapen en kwamen wij om 9:45 aan op het station van Mendoza. We hielden een taxi aan, die met zijn krot al racend door mendoza naar ons verblijf adres bracht. Daar aangekomen viel de kamer en het hostel wel tegen. Gelukkig was de receptioniste super aardig en behulpzaam. Met ons sliepen er ook nog een groep Argentijnse handbal meiden in het hostel. Die kunnen niet alleen heel goed handballen, maar ook gillen en rondrennen kwamen we achter. We dropte onze spullen en liepen de stad in. We waren van plan de volgende dag een dagje spa te gaan doen, dus jin ging nog even naar de pedicure. Ik liep even mee naar binnen, en dat was voor veel Argentijnse dames die daar zaten nog al lachwekkend. Ik besloot ondertussen een rondje te gaan lopen. Daarna hebben we nog wat gedronken op het terras en hebben we een pizzaatje gegeten in een lokaal tentje. Toen we terug waren hebben we nog een gratis wijntje van het hotel gedronken en zijn we gaan slapen. Alhoewel, na de benodigde voorbereidingen. Dwz bedbugsheet over het matras en kussen, lakenzak in bed en de klamboe ophangen. Dat alles in een iets te kleine kamer, zonder iets te raken. Dat is best een uitdaging. Maar goed we hebben er ook gedoucht zonder iets aan te raken in een douche van 1 M2. We gaan slapen, als we wakker worden, concluderen we wel dat het matras best goed is. Alleen wordt Jin wakker en is behoorlijk verkouden en snotterig. We hopen dat de spa zal gaan helpen. We worden opgehaald door een busje die ons naar de spa brengt. Het is midden in de bergen en de omgeving doen me denken aan roadrunner. Als we aankomen krijgen we eerst een uitleg in het spaans, waarnaar een andere gast die ook bij ons in de bus zat ons hielp en zij dat wij het niet zouden verstaan. Wij kregen samen met 2 andere tjechische backpackers een apparte uitleg. Er was een bepaalde route waar we eerst in een redelijke warm bad gaan, daarna ons met modder in smeren en laten drogen. Als we droog zijn spoelen we ons af en gaan we in een nog warmer bad, en dan nog warmer en dan echt heet. Er is ook nog een koud/warm bad met kiezelsteentjes die je voeten masseren. Af en toe lopen we de verkeerde route en dan corigeert onze Argentijnse mede gast die ons in het begin ook hielp. Hij legde ddan ook uit wat we eerst moesten doen. Als we gaan lunchen geeft hij ook een aantal tips. Hij neemt ons echt mee onder zijn vleugels als een soort Argentijnse papa. We noemen hem papachico. En we moeten er wel om lachen. Na de lunch krijgt Jin nog een massage, duiken we daarna nog in de sauna en gaan we naar huis. Bij het hostel praten we nog met de receptionist en zoeken we nog wat dingen uit voor de reis en dan gaan we slapen.

Als we wakker worden voel Jin zich echt niet lekker en ik heb dat vieze hostel ook wel gehad. We boeken een goed hotel, dan maar wat duurder straks moeten we weer lang (19 uur) in de bus zitten richting Bariloche.
We lopen richting het hotel en kunnen gelukkig vroeg inchecken. De kamer is hemels (in vergelijking met het hostel dan), we durven alles weer aan te raken en het bed ligt heerlijk. We komen er dan ook niet meer uit en nemen onze tijd om uit rusten en zieken.