Dag 3 Kaapstad

We staan op tijd om want we kunnen om 9:30 al in checken in ons volgende appartement wat we helemaal voor ons zelf hebben. Ontbijt was best redelijk in het hostel en we pakken een uber naar onze volgende bestemming. Als we aankomen ontvangt Mat ons. Mat is een vrijgezellige model, met humor. Gelukkig vertelt Mat z’n moeder wat hij moet doen, dus er brandde netjes een kaarsje en alles was redelijk netjes schoon. Het was wel echt een gaaf appartement. We besluiten lopend naar Waterfront te gaan wat toch iets te ver bleek te zijn met name omdat ik een verkeerde afslag pakte en Jin 2 grote blaren op haar tenen had van de Tafelberg. Onderweg kwamen we nog wel langs een meubelmakerij waar ze allerlei antieke meubels en deuren uit India hadden geïmporteerd en hier renoveerde en door verkochten. Ik werd er behoorlijk blij van, dus zijn even naar binnen gegaan en in de werkplaats gekeken. De prijzen vielen ook echt enorm mee. Daarna zijn we nog even Jin’s candyshop binnen gegaan, de Harley Davidson shop. Daar stonden ook weer de meest prachtige motoren. Maar goed uiteindelijk komen we op tijd aan voor onze Robbeneiland excursie. Voordat we deze reis hadden geboekt, zei ik dat ik maar 1 ding echt wil, en dat is naar Robben eiland gaan. Ik zou dol graag in de ruimte van enkele m2 willen staan waar Mandela zijn vrijheid vond. Waar zo veel mensen vast zaten voor hun overtuigingen, en ze vast hielden aan hun standpunt ongeacht hoe mens onterend ze werden behandeld. We gingen er per boot heen, en vervolgens kregen we per bus een kleine tour over het eiland waar een moskee staat, gebouwd ter ere van en bekende gevangene. We komen langs een soort woning van Robert Sobukwe die vast zat omdat hij iedere gekleurde afrikaan opriep zijn id pas niet mee te nemen op een dag. Hij werd op gepakt en de rest van zijn leven vast gezet tegenover de hondenhokken. Iedereen moest zo’n pas bij zich hebben. Uiteindelijk gaan we met een ex-politieke gevangenen naar het cellen complex waar Nelson Mandela vast heeft gezeten. Zelden heb ik zo’n ongeïnspireerd, onverstaanbaar, monotoom, opgeruid verhaal gehoord. Als we langs de cellen zijn gelopen en we weer gegroepeerd zijn vraagt iemand in welke cel Mandela heeft gezetten. Het antwoord was, in de cel met de emmer. Na zijn gebrabbel, hadden we geen tijd meer om terug te gaan, aangezien de volgende groep er al aan kwam. Maar aan het eind kon hij wel heel breed lachen toen hij min of meer zijn hand ophield voor de fooi. Ik had geen kleingeld meer, dus kreeg hij ook nog een goeie fooi. Ach ja, dan ga ik het boek maar lezen. Als we terug zijn neemt Jin een thaise massage en ga ik naar de barber. ’s Avonds hebben we een rooftop movienight gereserveerd. Boven op hotel Grand Daddy staan allemaal airstream caravans op gesteld waarin je kan overnachten. Daar midden in hadden ze een beamer met scherm. De film hete The man with the iron mask. We hadden ook nog een lekkere picknick basket met lekker eten en wijn. Super leuke avond gehad.