El Calafate - Torres del Paine

5:30 ging niet onze wekker, maar vertrokken we al. En we waren niet de eerste die werden opgehaald. Gelukkig had de lieve ontbijt medewerkster een heel buffet voor ons klaar, dus we konden nog wel goed ontbijten. Nadat we nog een paar anderen hadden opgehaald vertrokken we richting Torres del Paine, Chili. Na zo’n 2,5 uur arriveerde we bij de grens, net voor er een grote bus met andere toeristen aankwam. Dit keer ging alles super snel en werden zelfs niet gecontroleerd. De grens bij Chili ging ook snel, alleen wel onze tassen op de band. Toen haalde we onze gids op. Een adhd’er met een gek hoedje op. Hij beloofde ons een mooie dag en kon zelfs een klein woordje Nederlands. Onze eerste stop was bij een kudde Guanaco’s, een soort lama achtige beesten, erg mooi en bijzonder. Het was een schitterende dag met veel zon en weinig wind, daardoor lagen de meren er schitterend bij. Je zag de bergen er punt gaaf in weerspiegeld. De volgende stop was bij een prachtige turkoise lagune. Het water heeft zijn kleur te danken aan bepaalde sedimenten waardoor er geen levende dieren in kunnen leven alleen micro-organismes. Dit water heeft dan ook een heel hoge PH waarde van 9,5. Het ziet er allemaal bijna nep uit zo mooi. Dan stoppen we bij de ingang van het park. Torres del Paine is een heel erg groot nationaal park, met daar in enkele hotels, campings en schuilplaatsen. Verder is het helemaal afgesloten van de buiten wereld. We betalen onze entree ticket en alle andere mede reizigers stappen nu uit en gaan hun eigen weg. Wij blijven met z’n 2en en de chauffeurs + gids over. Die laatst genoemden maakte er een feestje van, lekker muziekje op en veel lachen. We hebben weinig uitleg gekregen van alles, maar goed. Onze laatste stop is bij een fantastisch mooie waterval, daarvoor moeten we nog wel een klein stukje lopen. We lopen langs allemaal dode bomen die er super gaaf en bijzonder uitzien. Het verhaal er achter is helaas een stuk minder gaaf. Zo’n 6 jaar geleden is er een gigantische bosbrand geweest die alles heeft verwoest. Dit alles doordat een toerist iets omstoten en er een klein stukje gras in brand vloog. Bizar. Eenmaal bij de waterval hebben we een waanzinnig uitzicht incl regenboog. Werkelijk schitterend. Als we wat verder klommen zagen we de 3 torens waar Torres del Paine zijn naam aan heeft te danken. Machtige pinakels die er ook weer waanzinnig bij staan in de zon. Overigens Paine verwijst naar de verschillende blauwe kleuren die het landschap heeft. Daarna stappen we weer in de bus naar ons hotel. Ons hotel ligt in een schitterend meer genaamd Pehoe, en kijkt uit op de 3 machtige bergen. Via een loop brug komen we bij het hotel. We checken in en gaan lunchen. We gaan onze dagen plannen, en al snel komen we er achter dat je nergens geld kan pinnen in het park, en dat het openbaar vervoer er zo goed als niet is. Dus… dat word nog een uitdaging. Ons hotel organiseert zelf niets, hoewel dat wel op hun website stond. We besluiten naar een ander hotel te gaan waar we wel tourtjes kunnen boeken. Na een wandeling van 45 min komen we aan in een behoorlijk duur hotel. Ik zie er niet uit en stink waarschijnlijk ook. De dame bij de receptie trok haar neus op en zei ons vriendelijk dat ze alleen tours aanbieden aan hun eigen gasten. Gedesillusioneerd lopen wij terug, maar hebben we wel een fantastisch uitzicht tijdens de wandeling. Terug in het hotel gaan we een hapje eten en maken we de balans op. In het hotel is de wifi erg slecht en op de kamer is er geen wifi. We hebben zelf niet genoeg cash bij ons om ergens heen te gaan in het park. We kunnen nergens extra geld opnemen. Er is 1 weg en daar rijd 2 keer per dag een bus op die niet aansluit op de boten en of tours. Er is een boot op loop afstand die kunnen we nemen en dan kunnen we een halve trektocht maken om weer op tijd te zijn voor de boot terug. Oh nee, deze kunnen we niet betalen. We zitten redelijk vast, misschien kunnen we morgen een bus ergens naar toe pakken of liften. We zien wel.