Punta Arenas - Santiago

13 oktober

Vandaag vertrekken we uit Patagonia. We hebben hier echt een super tijd gehad en enorm genoten. Het is gewoon zo fijn om in de natuur te zijn, en in een rustige vredige omgeving. We zijn behoorlijk dankbaar dat we dit allemaal mogen doen. Maar goed, Jin voelt zich nog steeds niet lekker en dan is reizen niet leuk. Zeker niet met een budget airliner waar we zo’n 3,5 uur mee moeten vliegen. Maar goed, we mogen gelukkig tot 12 uur in de kamer blijven, dat is wel relaxt. We worden om 2:40 op gehaald dus hebben nog wat tijd te doden. De kippensoep bij het hotel de vorige dag was zo goed bevallen dat we daar nog een keer heen gaan. Dit keer mogen we in de prachtige serre zitten. Daarna wachten we in de lobby van ons hotel op onze transfer die helaas te laat is. Gelukkig zijn we wel op tijd op het vliegveld. De vlucht is behoorlijk bumpy, we hebben veel turbulentie. Maar goed wij landen veilig in Santiago. Als we door de douane zijn worden we half belaagd door tientallen taxichauffeurs die ons willen weg brengen. Gelukkig hebben wij onze eigen transfer. We komen aan bij ons appartement. Het ziet er allemaal prima uit, we bestellen een pizzaatje en gaan slapen.

14 oktober

De volgende dag blijven we thuis, Jin is ziek en we besluiten vandaag lekker te chillen. ’s Avonds koken we voor het eerst sinds tijden weer zelf. We koken een gezonde maaltijd. De dag daarna voelt Jin nog steeds niet lekker, dus besluiten we vandaag alles voor Cuba te boeken. Gelukkig is het weer hier de laatste dagen ook niet om over naar huis te schrijven. Vandaag eten we zelf gemaakte pasta met lekker veel verse groente.

15 oktober

De volgende dag erna doen we ook rustig aan, ik heb nu toch echt de griep te pakken denk ik. We maken nog wel een kleine wandeling die dag, maar verder blijven we thuis. We lopen richting het centrum waar een grote demonstratie gaande is. Er is veel politie op de straat. We horen later van Alvaro dat er gedemonstreerd wordt tegen het pensioenstelsel wat ontzettend slecht is. De moeder van Diego moet het met zo’n 400 Chileense pesos per maand doen. We zien het theater, een bibliotheek en eten een hapje in een ongezellig, toeristisch restaurant, waar ze veel, heel veel zout gebruiken. Jorrit heeft een schnitzel, maar is zo zout en vet, dat hij het gewoon echt niet lekker vindt. Ik bestel een Chileense kippensoep, maar dit is duidelijk anders dan de Nederlandse kippensoep. Ik krijg een grote bak met een kippenpoot erin, een halve maiskolf, een kwart pompoen en rijst. Het ziet er best goed uit, maar is lauw en ook megazout. Het vult in ieder geval. Verder doen we niets meer, aangezien ik nog goed ziek ben.