Santiago de Cuba - Sierra Maestra

We ontbijten vroeg om dat we zo snel mogelijk hier weg willen en zo snel mogelijk in Sierra Maestra willen zijn. Maar we hadden nog het warm water debacle. Volgens de mensen die er werkte was er nu wel warm water, het is vannacht gemaakt….. dus. Ik vraag de rekening en ze heeft ook nog onze was gedaan en we moesten een oud vrouwtje geld betalen omdat zij op onze auto heeft gelet. Beide dingen mochten wij zelf bepalen at wij betalen, dus naar wat wij er voor over hebben. We geven 3 Cuc voor de was en 1 voor het parkeren. Ik betaal en krijg een paar zure gezichten, het parkeren werd in ene 4 Cuc. We besluiten de eigenaar te bellen, die kan ook engels en spaans dus dat praat ook makkelijker. Hij was erg netjes en wil met een oplossing komen en ons financieel tegemoet komen ivb met het warme water. We zouden de 60 Cuc die we voor het eten moesten betalen niet hoeven te betalen, want dat staat gelijk aan de 2 overnachtingen. Dat vond ik erg netjes, maar toen ging alles mis. Na ongeveer 3 kwartier reden we weg met 60 Cuc in onze hand en “puta”op ons raam van de auto geschreven. Ik was behoorlijk kwaad (letterlijk wit heet) en we gingen zo snel mogelijk weg. Al met al hebben we een behoorlijke zure na smaak van Santiago de Cuba aan over gehouden, niet te vergeten de manier waarop er naar vrouwen word gedaan en naar Jin, verschrikkelijk en zonde. Blij dat we daar weg zijn. Na zo’n 3 uur rijden komen we aan in Sierra Meastra, nieuwe ronde nieuwe kansen. De omgeving is wel echt super gaaf. We willen heel graag naar de Plata commandancia waar Fidel, Che, Camilo, Raul en hun guerrilla strijders zich daar verborgen hielden en al hun plannen smeden voor de revolutie. Er is wel enige haast bij omdat we eigenlijk te laat zijn voor de tour. Diegene die de tours regelt wil in eerste instantie met onze huur auto naar boven rijden, hij zegt dat de auto verzekerd is als hij rijdt, dat doen we niet en hij regelt iets anders. Even later worden we opgehaald in een grote 4X4 jeep, dat hadden we ook wel nodig omdat we behoorlijk stegen, gelukkig waren we niet met de peugot. Eenmaal aangekomen lopen we met een gids zo’n 3 KM naar het kamp. Dit is toch wel de mooiste ervaring tot nu toe in Cuba, het is er zo mooi. En de verhalen zijn ook bijzonder. Onze gids heeft er flink de pas er in, en verteld over zijn tijd dat hij Parijs geweest is. Hij is gek van kunst en van de Nederlandse schilders Rembrandt van Rijn en van Gogh. We komen aan bij de hut van Fidel, hierin staat en grote koelkast en een een mooi groot bed. Verder heft het een veranda die je alleen van binnen kunt betreden. Buiten om is er ook een trap daar naar toe, maar dat s een val. Een booby trap….. Alle hutten waren langs een stromende beek gemaakt en bedekt met groen zodat je dat van boven af nooit kon zien. Boven op de berg stond ook een grote radio zend mast, die ze in de berg konden laten verdwijnen als het moest. Heel bijzonder allemaal om te zien. We gaan terug en genieten nog even van deze mooie wandeling. Eenmaal terug bij ons appartement worden we naar onze kamer begeleid, bezweet en een beetje angstig vraagt Jin “we hebben toch wel warm water toch?”. Waarop de eigenaar zegt, Tuurlijk! En hij draait de kraan open, voelt even, fronst zijn wenkbrauwen, geen warm water… Balen. Verder was iedereen daar wel heel erg aardig en behulpzaam, de volgende dag hebben ze ons netjes gecompenseerd. We horen van een natuurlijk meer even verder op met warm water waar je in kunt. We besluiten het er maar op te wagen. Helaas was het niet erg diep en best wel koud, ik ben er wel in gegaan maar Jin bleef op het droge. Er lagen wel een paar belgen in van wie we de tip hadden gekregen Die avond hebben we heerlijk gegeten en gedominood met een lekker drankje + sigaar.