Valdivia - Puerto Varas - Puyehue - Bariloche

26 en 27 september

The day after. We worden wakker met spierpijn en slepen ons lichaam naar het ontbijt. Het hotel heeft 4 sterren maar is wel vergane glorie. Het ontbijt was verder prima en we rijden via de vismarkt naar Nalbia fort. De vismarkt is overdekt, maar ziet er niet zo aantrekkelijk uit dat we onze moeie lichamen daar doorheen willen slepen, dus we rijden door. Het is een mooie weg langs meren en rivieren. De stad ziet er op de kaart ook erg mooi uit qua vorm. Dat is waarom de Spaanse Generaal Valdivia er zich heeft gevestigd. Ze noemen het ook wel de parel van Chili, wij vinden het wat tegen vallen. Als we bij het fort aankomen, blijkt het dicht te zijn vanwege een verbouwing, we besluiten door te rijden naar ons volgende adres in Puerto Varas. Als we er binnen rijden merken we dat we deze stad een stuk mooier vinden. Het licht in een kom aan het meer dat uitkijkt op de vulkaan Osorno. Het hotel ziet er goed uit en het is fijn om weer eens ergens 2 nachten te verblijven. Ik loop de stad in om onze was te doen. ’s Avonds gaan we vroeg slapen.

De volgende dag nemen we een heerlijk ontbijt in ons hotel. Het is goed verzorgd en er is genoeg, lekker. Daarna stappen we in de auto richting het Petrohue meer. Onderweg zien we wat auto’s geparkeerd en het lijkt dat daar een mooie beek/rivier is. Het blijkt een prachtige rivier te zijn met watervallen en een hele sterke stroming. Sinds we hier zijn valt het ons ook op hoe mooi en helder het water is. Hier dus ook, het is schitterend. We kunnen er lekker rondwandelen naar verschillende uitzicht punten, heerlijk. We maken veel foto’s, lopen nog een winkeltje in en vervolgen onze weg naar het meer. Als we daar aankomen zijn er verschillende mannetjes die ons met hun bootje de rivier op willen nemen. We lunchen eerst wat in het hotel er naast en daarna kiezen we iemand uit. We varen het meer op, maar helaas is het nog al bewolkt dus kunnen we niet veel vulkanen zien. Vulkanen? Ja er zijn hier echt veel vulkanen, het valt onder “the Pacific ring off fire”. Een gebied van zuiden van chili naar boven tot aan Alaska richting Rusland naar beneden eindigend in de buurt van Nieuw-Zeeland. Dit gebied staat bekend om zijn vulkanen (uitbarstingen) en aardbevingen. Als we op het meer zijn is het prachtig en we genieten van het uitzicht. Daarna gaan we terug en eten we nog iets in een super leuk tentje bij ons om de hoek, erg lekker ook. Daarna updaten we nog waarbenjij.nu en gaan we slapen.

28 en 29 september

Na het ontbijt gaan we eerst naar het centrum, om na een lange zoektocht eindelijk voor een zacht prijsje een merino wollen shirt voor mij te halen. Merino wol komt uit Argentinie en Chili. Dus je zou verwachten dat het hier goed te verkrijgen is en goedkoop. Helaas in Argentinië is het gewoon niet te verkrijgen en als het je lukt, schreeuwend duur. Nu heb ik eindelijk wat gevonden, Jin haalde nog een ondershirtje en daarna liepen we nog wat rond. We liepen toevallig tegen een foodmarket aan, waar we een super lekkere taco genomen. Daarna hebben we nog een kopje thee gedronken aan het water en zijn we in de auto gestapt richting Puyehue. Helaas herkende onze tomtom het adres niet maar gelukkig google maps wel. Het was een mooie rit dwars door het landschap met altijd we een vulkaan op de achtergrond. Uiteindelijk kwamen we via een offroad weggetje aan bij onze bestemming aan een prachtig meer. We werden hartelijk ontvangen door een vrij forse hond die wel heel veel gelijkenissen had met onze Vlaamse Samson (Samson en Gert). We checken in en blijken de enige in het hotel te zijn. Voordat we gaan eten maken we nog een klein wandelingetje, het is bewolkt maar erg mooi. Daarna eten we wat en gaan we slapen.

De volgende ochtend staan we vroeg op omdat we weer de grens over moeten richting Argentinië en je weet nooit hoe lang dat duurt. Maar niet voordat wij voor het eerst in ons leven ontbijten bij een heerlijk haardvuur. Erg romantisch en gezellig. We checken uit en rijden naar de grens, de eerste grens gaat redelijk snel en soepel. Daarna rijden we ongeveer 30 min naar de volgende grens. Die 30 min waren wel echt heel gaaf. We reden vrij hoog in de bergen door een soort wasteland van dode vergrijsde bomen met donker grijze grond er onder. Ik heb nog nooit zo iets gezien, het was ook wel een beetje eng maar onwijs gaaf. We rijden verder naar de grens, die overgang ging ook soepel dus dat hebben we weer gehad. We vervolgen onze weg naar Villa Angostura en Bariloche, in de eerst genoemde stad hebben we geluncht, we waren er al eens eerder geweest dus we wisten de weg. In Bariloche sliepen we op het zelfde adres als ons eerste bezoek dus dat was ook makkelijk. We brachten eerst onze spullen voordat we onze auto terug brachten naar Hertz. Alles was gelukkig in orde dus we trakteerde ons zelf op wat chocola, daar is Bariloche ten slotte bekend om. ’s Avonds eten we weer bij het vegetarische restaurant van de vorige keer en het was gelukkig net zo lekker. Daarna pakken we onze tassen en gaan we slapen.