De reis naar Cuba

Nadat onze Uber ons heeft afgezet op het vliegveld en ik snel nog even inlog op het gratis wifi netwerk, ontvang ik een appje van de verhuurder, dat mijn jassen nog daar liggen. Ik dacht dat deze in mijn flightbag zaten, maar blijkbaar had Jorrit ze er uitgehaald. Stress dus, want het vliegveld is ruim 40 minuten enkele reis en we zijn al aan de late kant. Jorrit belt hem op en vraagt of hij de jassen kan komen brengen, dat kan gelukkig, kost ons wel 50 pesos, maar goed, we hebben mijn jassen in ieder geval. Bij de check in vragen we of onze tassen door gelabeld worden, zodat we bij de 2 overstappen in Santiago en Mexico City onze bagage niet hoeven op te halen en weer in te checken. De steward bevestigt dit en ook op de labels staat dat onze tassen naar Havana worden vervoerd. De vlucht naar Mexico met Lan is redelijk. We vliegen met een dreamliner, maar vind er niets dromerigs aan, de stoelen zijn oud en krap en kunnen maar een klein stukje in ligstand. Er zit een dikke mexicaan naast Jorrit en 1 stoel verder een huilende baby. Gelukkig is het eten prima en kunnen we zelfs een paar uur slapen. Eenmaal in Mexico City aangekomen, waar we eerst anderhalf uur in de rij hebben gestaan om het land ‘even’ in te mogen komen, komen we er bij toeval achter dat onze tassen gewoon uitgeladen zijn en op de bagageband staan. We vervloeken de Mexicanen en haasten ons naar de bagageband, waar onze tassen al afgeladen staan. De tassen moeten weer door de douane voordat we ze opnieuw kunnen inchecken. Ook die rij is 1,5 uur lang. Aangezien ALLE tassen, ook van transfers moeten worden gecontroleerd en dat betekent in Mexico, binnenste buiten gekeerd worden, duurt dit nogal lang. Onze tassen hebben we geseald in Buenos Aires, maar daar hebben ze maling aan. Na de tassencontrole zoeken we onze check in balie, maar het vliegveld is zo groot dat we het niet kunnen vinden, bovendien zijn er geen trolleys te vinden dus sjouwen we ons rot. Uiteindelijk blijkt dat we een ‘trein’, een soort metro moeten nemen naar een andere sectie van het vliegveld. We rennen nu met onze bagage naar de check in balie, want we zijn bang dat hier weer een rij staan en jawel, weer een rij. We sealen nog snel onze tassen, want je weet het nooit met die gekken Mexicanen en haasten ons naar de balie, gelukkig mogen we om de rij heen omdat we een vertrekkende vlucht hebben. Na de check in, zoeken we de douane om het land weer te verlaten, maar na wat navraagwerk met handen en voeten, komen we erachter dat we ons niet hoeven te laten ‘uitstempelen’. Dus op naar de gate. We hebben gelukkig nog wat tijd om even een broodje te kopen en dan vertrekt onze vlucht alweer naar Havana. De vlucht met Aeromexico is goed, we hebben 2 stoelen naast het gangpad, dus niet echt naast elkaar helaas, maar de service is buitengewoon goed. En we krijgen ook nog wat te eten, chapeau. Na ruim 2uur komen we dan eindelijk aan in Havana. We worden opgepikt door een vriend van onze Airbnb host, we wisselen eerst wat euro’s om voor CUC’s en dan stappen we in de Lada van onze chauffeur. Toffe auto! Het is zo’n 45 minuten rijden en we zien al snel hoe mooi Cuba is en we voelen ons al helemaal in een vakantiestemming. Aangekomen bij onze airbnb, worden we verwelkomd door Linette, een jonge Cubaanse. Ze woont samen met haar kat Moosah in een leuke flat in het centrum van Havana. We hebben een ruime kamer met privé badkamer. Het ziet er allemaal wat oud uit, maar wel super schoon en ook wel weer gaaf. We lopen het centrum in om een hapje te eten bij een tentje die onze host heeft geadviseerd. We nemen onze eerste mojioto en daiquiry en eten wat simpels. Daarna duiken we ons bed in want we hebben net een reis achter de rug van bijna 24 uur.