San Pedro de Atacama - Salta dag 1 en 2

30 oktober

Om 8.30 uur is ons beloofd dat onze transfer klaar zou staan om ons naar het busstation te brengen. Om 8.35 uur is er nog niemand. Aangezien onze bus om 9.00 uur vertrekt laten we het hotel de touroperator bellen. Die denken dat ze ons om 9.00 uur zouden ophalen. Stakkers. Om 8.45u is onze transfer er pas omdat die sukkel ook niet wist hoe hij bij onze hosteria moest komen. Vol gas rijden we dus naar het busstation. Daar blijkt dat de bus pas om 9.30 uur gaat, gelukkig, ik kan dus nog wat eten en drinken inslaan, aangezien we niet weten of we eten aan boord krijgen. Om 9.15 uur is de bus er al en kunnen we inladen, een chagrijnige vrouw dirigeert me naar boven, voor me in de rij staat een Nederlandse vrouw, ze spreekt me aan als ze hoort dat ik Nederlands ben. Super enthousiast begint ze over haar reis te vertellen, dan blijkt ook nog dat we samen op de voorste rij zitten, we hebben dus een panoramisch uitzicht vanuit de bus. De bus vertrekt en begint direct met klimmen. We rijden door de bergen heen en zitten al snel op 4200 meter. Het uitzicht is fenomenaal. We komen al snel aan bij de grensovergang, waar 1 bus ons voor is en waar we dan ook op moeten wachten. Gelukkig gaat het allemaal vrij snel en zit de douane van Argentinië en Chili op dezelfde overgangspost. Dat hebben we nog niet eerder meegemaakt, hoe fijn dat ze hier wel samen werken. Na een kleine 3 kwartier rijden we dan ook verder. We rijden langs Salinas Grandes, een spectaculaire zoutvlakte, de gekleurde gebergte. Maar vooral de afdaling is bizar, van ongeveer 4500 meter dalen we naar zo’n ongeveer 1600 meter. De wegen zijn redelijk, kleine afzettingen, onderweg zien we ook nog een vrachtwagen die auto’s vervoerde, gekanteld langs de weg liggen, angstaanjagend aanzicht, gelukkig staat er al iemand naast die helpt. De afdaling loopt dus door de bergen, via de meest bizarre slingerweggetjes, U-bochten, of eigenlijk V-bochten komen we aan in Purmamarca, een klein leuk dorpje. De afdaling heeft wel zo’n uur geduurd. Respect voor de chauffeur, maar dankbaar dat we heelhuids beneden zijn aangekomen, zetten we onze tocht weer voort naar Salta, gelukkig nu alleen maar rechte wegen. In de bus zijn we verder aan de praat geraakt met de Nederlandse, Lisette, en dan blijkt dat we in hetzelfde hotel zitten. Zij heeft wel een transfer naar het hotel toe en ze zegt dan ook dat ze gaat vragen of we mee mogen rijden aangezien wij geen transfer hebben. Dat lukt, super fijn. We komen aan in het hotel, wat lekker dicht bij het centrum ligt en vragen of Lisette mee een hapje gaat eten in het centrum. Het is maar 5 minuten lopen en we lopen langs een super mooi verlichte kathedraal. Het centrum is onwijs gezellig en doet een beetje, Frans, Spaans aan. We eten een hapje bij een Italiaan aan het centrale plein en we hebben een onwijs leuke klik met Lisette. Het is dan ook een leuke avond en vallen ’s avonds als een blok in slaap.

31 oktober

Vandaag willen we de stad gaan ontdekken, we slapen eerst lekker uit na de lange busreis van gisteren. Na het niet al te grote ontbijt lopen we de stad in. We komen eerst bij een prachtige kerk bij ons in de straat. De kerken hier zijn zeer kleurrijk en mooi. Van binnen ziet het er ook prachtig uit. Naast de kerk is een binnen plaatsje met galerij een bibliotheek. De bibliotheek stelt niet veel voor, maar de rest is wel erg mooi. We lopen verder naar het gezellige plein van Salta. Daar lopen we het theater binnen, niet heel bijzonder maar de bewaker doet heel erg zijn best om alles uit te leggen over het programma. Hij had net de google translate app gedownload. Erg aardig maar wij lopen door naar het van Gogh café, voor een heerlijke fruitsalade. Daarna lopen we naar het MAAM museum, maar helaas is dit museum gesloten. Net zoals alle andere musea en winkels… Dit hadden we niet helemaal verwacht, maar het is lekker weer dus we lopen lekker rond. Aan het eind van de middag pakken we nog de kathedraal op het plein. Prachtig ook weer. ’s Avonds gaan we in een tentje eten dat er van buiten erg leuk uit zag. Als we binnen komen zien we de gaucho’s rondlopen en we nemen een tafel voor 2. Ik ga even naar toilet en Jin probeert een ober aan te houden. Niet erg succesvol helaas, als Jin haar hand op steekt en de ober aankijkt zegt de ober zeer vriendelijk “ola”en loopt snel door. Dat was een beetje de service die avond. Maar het eten was goed en de sfeer was gezellig.