San Pedro de Atacama

27 oktober

Vandaag op de verjaardag van Hans, staan de zoutvlaktes op het programma, om 8:15 worden we opgehaald en we zijn met de zelfde groep als de avond ervoor. Een Spaans stel en een Braziliaans stel. Eerst stopten we bij het dorpje Tocanoa, hier bezoeken we een mooi plein met een kerkje en gaan we naar een craft winkeltje. De toren van de kerk staat op het plein, het is een mooie oude toren, en heeft deuren gemaakt van cactus. Heel bizar maar erg mooi. Er zitten dus ook gaatjes in het hout. Verder is het allemaal erg mooi. In het winkeltje hangt allemaal handwerk, heel veel poncho’s van alpaca wol en verschillende souvenirtjes. Daarna gaan we op weg naar 2 meren, deze meren liggen ongeveer op 4200 meter. Dit merk je ook meteen tijdens het wandelen, je wordt snel kortademig en alles kost net iets meer energie. Het uitzicht daarin tegen was wel weer waanzinnig. Rond om het meer waren heuvels bedekt met goud gele graspollen, samen met het helderen meer was het echt heel bijzonder. We lopen er nog wat rond en dan vertrekken we richting de zoutvlaktes. Als we er aankomen zien we een soort wit-grijs veld voor ons, met in de verte wat flamingo’s. De grond was grof en witgrijs van het zout, af en toe lag er een plasje water en verder op een wat groter meer met daar in de flamingo’s. Het water was erg laag waardoor het ook prachtig spiegelde. Af en toe vloog er een flamingo over, het geheel was schitterend. Het was weer tijd om richting San Pedro te gaan, onderweg stoppen we nog even voor een heerlijke lunch. Eenmaal terug in San Pedro de Atacama worden we afgezet in het centrum. Het is erg mooi allemaal. Allemaal lage witte huisjes met daarin allemaal leuke winkeltjes. Een mooi dorpsplein met kerkje en een soort overdekte soek, waar je allemaal kleden, souvenirs en cocabladeren ed. kunt halen. Erg leuk allemaal. We besluiten een hapje te gaan eten en lopen een steegje in met aan het eind een mooi kampvuur met daaromheen allemaal tafeltjes. Heel gezellig en halverwege kwam de mariachi langs met zijn gitaar voor het muzikale gedeelte van de avond. Echt een gaaf woestijn dorpje.

28 oktober

Vandaag worden we om 4:45. Dus vroeg uit de veren, voor een hele bijzondere trip die nog hoger ligt als de dag ervoor. Gelukkig hebben we zuurstof, cocabladeren en coca thee mee. Het was anderhalf uur rijden en we hebben een fenomenale zonsopgang vanuit de bus gezien. De maan was nog maar een klein randje maar wel groot en er scheen een prachtige ster er boven. Dit met rood bruine kleuren van de woestijn en de prachtige kleuren van de op komende zon geprojecteerd op de bergen, echt waanzinnig. Iets minder waanzinnig, was het meisje naast ons die doodziek werd. We boden haar wat coca bladeren aan en onze gids leek dat ook wel een goed idee dus ze gaf er meteen een stuk of 5. Net toen Jin zei “wat zijn we toch aardig hè, dat we andere helpen ”kotste dat arme kind zo een plastic zak vol. Jin moest haar oren dicht doen anders zou ze erachteraan gaan. Maar goed, beter eruit dan erin zeggen we maar. We stoppen even zodat we ook wat foto’s kunnen maken van de omgeving. Als we bij de geysers aankomen is het uitzicht ongelooflijk mooi. Ik heb nog nooit zo iets gezien. Eerst krijgen we een paar fijne verhalen te horen, met als reden dat we voorzichtig moeten zijn. Er zijn hier meerdere mensen gestorven omdat zij niet zo voorzichtig waren. Die mensen stierven een langzame en pijnlijke dood. De gids was ook zeer duidelijk, als je er in valt haalt ik je er niet uit. Duidelijk. Op naar de killer geyser. Dat is de grootste van allemaal en maar die kot als laatst. Eerst komen we bij de spuwer. Deze geyser spuit om de 15 seconde kokend water een paar meter in de lucht. Spectaculair! Er zijn verschillende geyser, zo is er ook een geyser vaar niets uitkomt en dan ineens begint te sputteren, erg gevaarlijk als je daar net boven staat. Gelukkig is alles redelijk goed afgebakend met rood geschilderde stenen. Wat ik nog vergat te vertellen, het is daar -5 graden, best koud dus. Er zijn ook wat kleinere geysers die prachtige kleuren hebben door de verschillende soorten mineralen die er in de grond zitten. Als we daar rond lopen krijgt Jin toch wel last van de hoogte, ze neemt een shotje zuurstof en dan gaat het wel weer voor even. Uiteindelijk lopen we naar de killer geyser, de grootste, hij is prachtig! Dan gaan we lunchen met uitzicht op de geysers. Nu gaat het wel weer wat beter met Jin. We raken wat aan de praat met de guide, wanneer Jin verteld dat ze in Korea is geboren. De tour guide weet ons te vertellen dat er heel veel goede Zuid Koreaanse films zijn en we krijgen een paar goede tips. Daarna gaan we terug naar het hotel en onderweg stoppen we nog bij een klein toeristisch dorpje met prachtige lama’s. De lama’s hebben allemaal verschillende gekleurde stofjes in hun vacht. Dit is om ze een soort van te zegenen maar ook om te zien van wie ze zijn. Het ziet er heel mooi uit. Daarna gaan weer op weg en stoppen we nog 1 keer bij een mooi uitzicht punt. Jin voelt zich inmiddels echt ziek worden, dus we zijn blij als we terug zijn. Jin duikt gelijk in bed en ’s avonds bestellen we wat eten en doen het verder rustig aan. Gelukkig hebben we de volgende dag een dag om vrij te besteden.